[Figaro Pasquale Capone, 7Kb]

de echte herenhaarverzorger van haar en ziel

Erfenis Pasquale aan de stad

Uit: Weekblad De Echo, Woensdag 25 oktober 2006

[26Kb]
door Trudy Admiraal

STAD - Stralend schenkt kapper Pasquale thee voor zijn klantjes in de Begijnensteeg. Maar zijn ogen stralen niet mee. Vier weken geleden belandde de altijd opgewekte barbier in een ziekenhuisbed van het AMC. Meer dan honderd kaarten ontving hij van lezers van de Echo. Maar alle goede wensen kunnen Pasquale niet behoeden van wat hem te wachten staat. "Ik heb nog zes tot twaalf maanden te leven. Is prima. Het is nu tijd om alles te regelen."

Dat regelen begon al met de specialist in het ziekenhuis die de chemotherapie op de woensdag, donderdag en vrijdag wilde geven. Pasquale: "Ik heb mijn werk, ik ben eigen baas. Mijn zaak is mijn energie. In het ziekenhuis legden ze uit dat het hun structuur was. Maar ik ben cliënt en betaal veel verzekering." Natuurlijk kreeg Pasquale het voor elkaar: de chemotherapie krijgt hij nu nog vijf weken lang op vrijdag, zaterdag en zondag. En dan neemt hij pepernoten mee voor de verpleging. "Ik zit een beetje te spelen met de mensen. Ik ben de sinterklaas van Italië"

[51Kb]

Tussen de chemobehandelingen door danst Pasquale al knippend en pratend in zijn kleine kapsalon. Hij eist zoals altijd alle aandacht op maar is tegelijk een meester in het geven van complimenten. Zijn grootste zorg, naast zijn kinderen en kleinkinderen, is nu de toekomst van zijn winkeltje. Pasquale heeft het al helemaal uitgestippeld. Al speelt hij straks niet meer de hoofdrol, het lijkt erop dat hij ook na zijn dood de regie in handen houdt. Pasquale: "Ik heb geld gereserveerd om deze zaak te laten voortbestaan. De nieuwe barbier hoeft twee jaar lang geen huur te betalen, geen verzekering of telefoonkosten. Ik zorg voor alles. Dat is mijn erfenis aan de stad."

Pasquale heeft een constructie bedacht van een comité van vier wijze mannen die toezicht zullen houden. Mannen die hem na aan het hart zijn, zoals Piet Römer en "mister snor" ome Joop. Zij vormen de zakelijke basis. De nieuwe barbier is niet zomaar een kapper. Pasquale wil vooral zijn ziel en zaligheid nalaten. "Knippen kan iedereen. Dit is een cultureel ambassadeursschap. Wat nodig is, is een soort sinterklaas die niet bang is voor de gemeente. Een echte barbier is in het leven van alledag belangrijker dan de pastoor of commissaris van politie. Mijn wens is een vakman die de stad warmte kan geven."

Wie belangstelling heeft Pasquale op te volgen, kan 's middags langskomen in zijn kapsalon op het hoekje van de Begijnensteeg.

Kapper Pasquale, gastvrij als altijd in zijn salon in de Begijnensteeg. Wie volgt hem op? Foto: Fotonova


navigatie