[Figaro Pasquale Capone, 7Kb]

de echte herenhaarverzorger van haar en ziel

APPÈL aan alle betrokkenen, dus ook aan U!
U bezoekt ook regelmatig en niet altijd tot volle tevredenheid de (heren)kapper.
OOK VOOR U ZIJN DE HAREN DE ANTENNES VAN UW ZIEL.

Sedert 1965 oefen ik met succes het ambacht van herenkapper uit in mijn praktijk in de Begijnensteeg 10 te Amsterdam. Ik ben een klassieke BARBIER (FIGARO, een echte herenhaarverzorger) en mijn herensalon heeft een sociale ontmoetingsfunctie voor velen. Mijn behandelingswijze bestaat uit: INDIVIDUELE AANDACHT en KWALITEIT. Ik oefen mijn ambacht op een zo natuurlijk mogelijke manier uit. Dit in tegenstelling tot de werkwijze van moderne kappers/haarknippers à la minute = fast food. Kortom men vergeet het ambacht. Dit betekent dat de SOCIALE en CULTURELE WAARDEN zijn verwaarloosd en het resultaat is ARMOEDE IN ALLE OPZICHTEN.

Het gevolg hiervan is, dat de afstand tussen cliënt en vakman steeds groter wordt; er is geen vertrouwensrelatie meer. Niemand is met deze situatie tevreden. De cliënt ziet de herenkapper slechts als een noodzakelijk kwaad en de vakman heeft zelf weinig of geen arbeidsvreugde meer. De nog functionerende ervaren herenkapper moet vaak vroegtijdig afhaken, omdat dit ambacht fysiek zwaar is en economisch niet rendabel. Hij kan weliswaar een beroep doen op een uitkering, maar voelt zich uitgerangeerd en nutteloos en zijn ervaring gaat verloren. Een opvolger vinden of opleiden is onmogelijk door onze huidige regelgeving.

Bij de jongeren bestaat o.a. door deze omstandigheden weinig animo voor het volgen van een opleiding in de ambachtelijke sector. Binnen deze groep bevinden zich ook jongeren afkomstig uit landen waar een rijke traditie bestaat met betrekking tot het uitoefenen van ambachten. Jammer! Ambachten maken ook deel uit van de economie en bestrijden de werkloosheid. Jongeren behoren - indien zij geen havo of soortgelijke opleiding willen of kunnen volgen - door het onderwijs gestimuleerd te worden een beroep in de ambachtelijke sector te kunnen kiezen. Voor het vak van herenkapper, maar het is m.i. toepasbaar op elk ambachtelijk beroep ook binnen de Europese Unie, denk ik aan een aangepaste opleiding voor jongeren met extra begeleiding gedurende het gehele opleidingstraject door de meer ervaren vaklieden, werkloos of uitgerangeerd, die als mentoren kunnen functioneren.

Bij de huidige opleidingen ligt de nadruk op het theoretische gedeelte. Ik ben echter van mening dat de praktijk de beste leerschool voor vakmanschap is. Door ervaringsleren worden jongeren weerbaarder en creatiever. De kans, dat zij op eenentwintigjarige leeftijd zogenaamd werkloos worden en thuis gaan knippen, wordt kleiner. Zoals bekend zijn er landelijk bijna geen herenkapperszaken meer (tot 1970 circa 6.500 met een bezettingsgraad van ongeveer 3 medewerkers en in 1995 nog maar een kleine 1.000 herenkapperspraktijken met een bezettingsgraad van 1,5 medewerker).

Het zou een goed plan zijn praktijkruimtes te creëren in b.v. kinder- en verpleegtehuizen, bejaarden- en ziekenhuizen. In de verzorgende instellingen zijn wel dameskapperszaken op commerciële basis aanwezig met soms een ambulante uitgerangeerde herenkapper. Wanneer deze herenkapper zijn werkzaamheden beëindigt is het bijna onmogelijk hem te vervangen. Ook mannen, die in één van de eerder genoemde instellingen, verblijven hebben recht op een goede verzorging van neus-, oor- en hoofdharen en op nat scheren met scheermes. Het is beslist geen overbodige luxe.

Binnen deze instituten zijn er echter voldoende mogelijkheden voor het opdoen van praktijkervaring en sociale vaardigheden. Wanneer deze instellingen ruimten beschikbaar stellen dan kunnen de (tijdelijke) bewoners zich bijv. laten behandelen door gevorderde leerling-herenkappers onder begeleiding van de meer ervaren vakman (mentor).

Het mes snijdt aan vele kanten. Helaas niet het scheermes, want nat scheren met mes is geen verplicht onderdeel meer in de opleiding. Dit betekent dat binnenkort vrijwel niemand meer kan nat scheren met scheermes. Wellicht ook de docenten niet. De (tijdelijke) bewoner is tevreden, omdat hij binnen de instelling gebruik kan maken van de herenkapper en in contact komt met medebewoners. Er is een sociaal trefpunt. Maar bovenal dat hij zich prettiger voelt, omdat hij goed verzorgd is. De docenten zien door deze werkwijze wat zich afspeelt op de werkvloer en kunnen hierdoor het theoretisch gedeelte van de opleiding een humane en praktische invulling geven. De uitgerangeerde herenkapper staat weer midden in de maatschappij en kan, behalve zijn deskundigheid en sociale ervaringen, de KWALITEIT en TROTS van zijn ambacht overdragen aan de jongeren.

De jongeren leren het ambacht aan de basis; zij leren dat een vakman toegankelijk en behulpzaam moet zijn voor de medemens. Zij worden ook een keer oud, ziek of minder valide en zo ontdekken zij de humane kant van de samenleving.

Dit alles hoeft niet veel te kosten. De beroepsopleidingen kunnen de mentoren een onkostenvergoeding geven waardoor het basisinkomen (sociale zekerheid) van de mentoren een maatschappelijk aanvaardbare aanvulling krijgt. De jongeren kunnen voor het opdoen van praktijk- en werkervaring een eventuele vergoeding krijgen, hetgeen voor hen een extra stimulans kan zijn.

Ook in de geïndustrialiseerde en gestandaardiseerde maatschappij hebben ambachtelijke beroepen zeker een toekomst.

Het uitvoeren van AMBACHTEN = WERKGELEGENHEID. Hiertoe moeten echter wel op politiek, onderwijskundig en beroepsorganisatorisch terrein voorwaarden geschapen worden, waardoor de AMBACHTEN weer een MAATSCHAPPELIJKE ERKENNING krijgen, aantrekkelijker worden voor jongeren en de beunhazerij wordt uitgebannen. In de kappersbranche bijvoorbeeld verdwijnen duizenden jongeren op eenentwintigjarige leeftijd in het zwarte circuit, omdat zij te duur zijn.

Jongeren kunnen zich door middel van het uitoefenen van een ambacht een plaats in de samenleving verwerven, zodat zij zich SOCIAAL WAARDIG zullen voelen en MAATSCHAPPELIJK ERKEND.

Kort samengevat:

  • oud talen voor nieuw talent;
  • minder werkloosheid onder jongeren;
  • meer sociale waardigheid voor alleen die een ambacht uitoefenen;
  • ambachten zijn de toekomst van de jongeren.

Als U betrokken bent bij een betere samenleving, maar dit APPÈL niet binnen Uw werkzaamheden past, maak dan een print en geef die door aan lokale, regionale of landelijke instellingen die er wel iets mee kunnen. U kunt ook bekendheid geven aan deze site.


navigatie